آشنایی با انواع پارچه

انواع پارچه

پارچه جزء اصلی تشکیل دهنده لباس می‌باشد و الیاف انواع پارچه به دو دسته طبیعی و مصنوعی تقسیم میگردد که الیاف طبیعی شامل این موارد است:

آشنایی با انواع پارچه: ابریشم پنبه کتان پشم و الیاف مصنوعی (که نایلون، پلی استر، ریون و ویسکوز مهمترین آن‌ها هستند.)

در این بخش از مقالات به معرفی و توضیح انواع پارچه و بیان خصوصیات آن‌ها می‌پردازیم.

پارچه پنبه‌ای:

ویژگی‌ این نوع پارچه این است که دارای قابلیت عبور هوا بوده و نرم و راحت می‌باشد. پنبه برای رشد به آب زیادی نیاز دارد. پنبه ارگانیک بهترین انتخاب برای انسان‌ها و محیط‌ زیست است، چراکه در هیچ مرحله‌ای از تولید آن خطری وجود ندارد.

پارچه کتان: 

ویژگی‌ این نوع پارچه قابلیت عبور هوا، طول عمر زیاد و سبک بودن آن می‌باشد. اگرچه پارچه کتان به راحتی چروک می‌شود این نوع پارچه به علت قابلیت عبور هوا و وزن کم، برای هوای گرم مناسب ‌تر است.

پارچه پشمی:

از ویژگی‌های‌ این پارچه می‌توان جذب رطوبت بالا، با دوام و در عین‌حال حساسیت‌زا بودن را نام برد. در حالت کلی، تولید پشم یک فرایند آلی بدون مواد شیمیایی است و به دلیل استفاده از منابع تجدید پذیر کاملاً پایدار می‌باشد.

پارچه ابریشمی:

ویژگی‌ این پارچه تزئینی و بادوام بودن آن است. آشنایی با انواع پارچه ابریشم معمولی از جوشاندن کامل پیله درونی کرم ابریشم مشتق می‌شود، اما بااین‌حال مقدار حداکثر ابریشم تجاری که توسط جوشاندن کل پیله قبل از خروج کرم ابریشم تولید می‌شود منجر به تولید تارهای شکننده ابریشم می‌گردد. حتی اگر در تولید ابریشم، مقدار کمی از مواد شیمیایی نیز استفاده شود باز هم این پارچه جزء الیاف طبیعی بوده و به راحتی قابل‌ تجزیه زیستی می‌باشد.

پارچه ساتن:

در تولید ساتن از پنبه ، ابریشم ، نایلون، ریون و پلی استر استفاده می‌گردد. انواع پارچه ساتن به دلیل سبک بودنش نیازی به مراقبت ندارد. این پارچه صاف و براق بوده و در دوخت لباس های زنانه کاربرد دارد.

پارچه ریون:

نرم و راحت بودن پارچه‌ی ریون، بارزترین ویژگی آن می‌باشد. ریون بااینکه از مشتقات درختان تهیه می‌شود، ولی جزو الیاف نیمه مصنوعی به شمار می‌آید. این پارچه از سلولز موجود در چوب خمیر تولید می‌شود.

هیدروکسید سدیم موردنیاز برای پردازش این الیاف، چوب را به یک خمیر و سپس به الیاف تبدیل می‌کند. سایر اشکال ریون که شامل پارچه‌های ویسکوز، مودال و لیوکل و همچنین بامبو است ، همه آن‌ها دارای پایه گیاهی می‌باشند.

پارچه متقال:

پارچه متقال نسبتا ضخیم است و تار و پود آن بسیار متراکم می‌باشد. هم چنین این نوع پارچه رنگ‌پذیری خوبی ندارد و تولید آن بیشتر در رنگ‌های سفید و کرم انجام می‌شود. پارچه متقال اغلب برای دوخت روبالشی و ملحفه مورد استفاده می‌باشد.

پارچه بروکات:

این پارچه دارای نخ‌های برجسته و درخشان است و نام آن از زبان ایتالیایی اقتباس شده و به معنای “زربافت” است.

پارچه بورکن:

کرپ بورکن کرپ در واقع نوعی پارچه با سطح بافته شده است؛ مانند پوست درخت.

پارچه بوکله:

بوکله نوعی پارچه با گره‌های نامنظم است که سطح آن دارای گره می‌باشد.

پارچه چینل:

پارچه ای شبیه مخمل و ضخیم بوده که دارای کرک‌هایی در هر دو رو می‌باشد.

پارچه کلوله:

نوعی پارچه کرپ که از دو بافت در کنار هم تشکیل شده و دارای نقوش برجسته نامنظم است.

پارچه مخمل کبریتی:

پارچه مخمل کبریتی از نخ‌های نازک و بسیار نرم و ضخیم تشکیل شده است.

پارچه دنیم:

نوعی از پارچه‌های جین که نخ‌های پود آن سفید است و فقط نخ های تار آن رنگ شده می‌باشد.

پارچه فاکون:

پارچه‌ای بدون طرح که طی روندی ناهمگون و متفاوت بافته شده و معمولا تلفیقی از مات و براق می‌باشد.

پارچه دوشس:

نوعی ساتن براق و محکم که از ابریشم و الیاف مصنوعی تهیه شده است.

پارچه کرنیکل، کرش:

نوعی پارچه به شکل پفکی که دارای بافتی برجسته و چین‌دار می‌باشد.

پارچه گاباردین:

پارچه ای با بافت ریز که متشکل از پنبه، پشم یا الیاف مصنوعی بوده و با نقوش برجسته تیغ ماهی، جناقی؛ که اغلب از سمت راست به چپ و یا پایین به بالا بافته می‌شود.

پارچه گلن چک:

گلن چک جزو دسته‌ی پارچه‌های چهارخانه می‌باشد که طرح آن برجسته یا سایه روشن است.

پارچه ژاکارد:

پارچه‌هایی که طرح آن‌ ها طبق روند بافت پارچه شکل می‌گیرد.

پارچه جین:

پارچه‌ای سنگ شور شده که دارای جنس پنبه‌ای می‌باشد.

پارچه لمه:

پارچه‌ای براق و رنگارنگ که از الیاف رنگی یا نخ‌های براق تشکیل شده است.

پارچه ماهوت:

پارچه‌ای پشمی و غیر ضخیم که روش تهیه‌ی آن مشابه نمد می‌باشد.

پارچه موسیلن:

پارچه‌ای است نرم لطیف که شبیه کتان از پنبه یا پشم تهیه گردیده است.

پارچه پانه زامت:

پانه زامت نوعی مخمل ضخیم و براق است که دارای کرک‌های فشرده می‌باشد.

پارچه پرزدار یا پوست مصنوعی:

پارچه‌هایی که پوشش مویی ضخیمی دارند و رنگ و اندازه آن شبیه خز واقعی است که به پولیش نیز معروف‌اند و نخ آن‌ها مصنوعی می‌باشد.

پارچه پیکی:

پارچه دوبافت با طرح‌های برجسته می‌باشد.

پارچه کشباف یا استرج:

نوعی پارچه که دارای خاصیت ارتجاعی می‌باشد و بافت‌های آن از راست به چپ است.

پارچه ریپس:

ریپس نوعی پارچه با نخ‌های برجسته است که به صورت اریب بافته شده است.

پارچه ژرسه رومانیت:

پارچه ای محکم که خاصیت ارتجاعی کمی داشته و اغلب از پشم گوسفند است.

پارچه پلووری یا سویت شرت:

اشتوف پلووری غالبا از نوع تریکوی ضخیم یا ژرسه و بافته شده از پنبه می‌باشد.

پارچه ترموفلورز یا فلیسه:

در این نوع پارچه هر دو روی آن کاملاً ضخیم، زبر و پشمی است و مثال آن الیاف مصنوعی می‌باشد.

پارچه چیت ویچی:

از دسته‌ی پارچه‌های چهارخانه، که از پنبه بافته شده و دو رنگ می‌باشد.

پارچه ی نخی مناسب ترین نوع پارچه برای زیرپوش

پارچه نخی در واقع همان پارچه پنبه ای است که در زبان عامیانه به آن پارچه نخی می‌گوییم. از جمله خصوصیات این پارچه که باعث می‌شود تا برای فصول گرم و برای زیرپوش مناسب باشد عبارت است از :

عبور هوا از میان تار و پود آن، خنک بودن، نرمی، عدم ایجاد حساسیت و انتقال حرارت بدن به بیرون. به همین دلیل پارچه نخی برای فصل‌های گرم، پارچه‌ی مناسبی است.

پارچه زیرپوش:

انواع دیگر پارچه‌ های مناسب برای زیرپوش:

نایلون (به علت قوی و کشسان بودن و دور نگه داشتن رطوبت از بدن)

اسپاندکس (کشسان و دارای قدرت بازگشت پذیری بسیار)

لینن (به علت تنفس پذیری بالا)

ابریشم (نرمی فوق العاده به همراه ظرافت و استحکام بسیار)

بامبو (به دلیل نرمی و کشسانی، یکدستی، خواص آنتی باکتریال و جذب بالای آن)

ریون (نرمی، خنکی و دارای جاذبیت بالا)