دنیای مد, فشن

تاریخچه مد از گذشته تا کنون

خیاط هایی که خود لباسی را طراحی کرده و پس از دوخت کامل، آن را به مشتری تحویل میدادند،

رفته رفته خانه های طراحی این افراد را به استخدام خود درآوردند.

و شروع به عرضه طرح های مختلف زیادی کردند که در صورت جلب نظر مشتریان برای دو خت تایید میشد.

و این موضوع باعث شد طراحی لباس به عنوان یک شاخه اقتصادی جدید شناخته شود.

در این مقاله به بررسی تاریخچه صنعت مد و همینطور طراحی مد خواهیم پرداخت.

آغاز قرن بیستم

در سال های اولیه قرن بیستم، اکثر مدها از پاریس و گه گداری از لندن شاعبه پیدا میکرد.
مجله های مد از کشور های مختلف گزارشگرانی به نمایشگاه های مد در پاریس می فرستاند.
همچنین خریداران از فروشگاه های مختلف به نمایشگاه های مد پاریس میرفتند و پس از خردید لباس طرح های آنها را کپی می کردند.
در اوایل قرن بیستم مجله های مد بسیاری عکس های مختلفی از طراحی لباس را چاپ نمودند.
استقبال از این مجلات بسیار زیاد بود و فروش خوبی را رقم.

دهه ۱۹۰۰

انواع لباس هایی که زنان شیک پوش می پوشیدند، در واقع مانند لباس هایی بود که طی دوران شکوفایی Chales Worth  مرسوم شده بودند.
ولی در سال های پایانی قرن نوزدهم، صنعت مد افق های گسترده تری را پیش روی خود دید که شاید دلیلش روند صنعتی شدن زندگی بانوان بود.
پس از آن خانم های شیک پوش بدون کمک دیگران لباس های زیر و روی خود می پوشیدند.
نخستین خانه طراحی مد مزون Redfern بود که با توجه به درخواست های زنان برایشان لباس می دوخت.
مهمترین قسمت لباس های زنانه پیراهن های زیبا بودند.
بعد از آن در تاریخچه صنعت مد کلاه های زیبای طراحی شده هم به یکی از قسمت های مهم و ضروری لباس زنانه تبدیل شدند.
کلاه های مد شده نازک و کوچک بودند و درست در قسمت بالای سر قرار گذاشته می شدند و به وسیله گل، روبان و گاهی پر بسته می شدند.
چتر های آفتابی در دوره هنوز به عنوان یک ابزار تزئینی استفاده می شدند.
تاریخچه مد

دهه ۱۹۱۰

در سال های اولیه این ده در پاریس نخستین طراح ها آغاز به ترویج مد در تمام جامعه کردند.
به همین دلیل پیروی از مد اندکی انعطاف پذیر تر از قبل شد.
مشتری ها رنگ های متنوع و شاد کیمونو، کلاه و شلوار های تنگ را وارد مهمانی ها کردند.
Paul Poiret اولین ست لباسی را طراحی نمود که زنان میتوانستند بدون نیاز به یک خدمتکار بپوشند.
سپس انقلاب های هنر Deco آغاز شد و در بسیاری کشور های آن دوره رواج یافت.
کلاه های بدون لبه و کلاه های نمدی ساده و پارچه های زیبای توری و نازک طی دهه ۱۹۱۰ رواج پیدا کردند.
شوی لباس زنانه برای اولین بار در این دروه برگزار شد.

تاریخچه مد

دهه ۱۹۲۰

فاصله بین دو جنگ جهانی در واقع دوره طلایی مد لباسهای فرانسوی به شمار می رود.
ماشین ها جای کالسکه ها را گرفتند. اشراف تاج هایشان را کنار گذاشتند و مانند هنرپیشگان فیلم ها لباس پوشیدند.
کمی پس از جنگ جهانی اول در مد تغییرات اساسی به وجود آمد.
کلاه پوشهای پف دار جای چترهای کوتاه را گرفتند.
خانم ها لباس های مردانه پوشیدند.
هر چند در ابتدا در برخی از کشور ها مدها برای زنان و مردان به یک شکل طراحی شده بود، ولی تا سال ۱۹۲۵ مردم با اشتیاق از مدهای جدید استفبال نمودند.
سبک فرانسوی طی این دوره بیم خانم های جوان بسیار مرسوم شد. کلاه های ورزشی هم در این دوران بین مردان و زنان رواج پیدا کرد.
نوع پوشش مرد های آمریکایی تا حدودی شکل غیر رسمی به خود گرفت که نمایانگر سلیقه راحت پسند و جوان آن ها بود.
تقریبا هیچ کس در قرن بیستم از لباس پوشیدن به شیوه جوانان ها خودداری نمی کرد.
پیراهن های کوتاه جایگزین پیراهن های قدیمی بلند شدند.
پیراهن های بافتنی و شلوار گلف که یک شلوار کوتاه بود از لباس های رایج آن دوره شد.
کت های دنباله دار و لباس هایی از این دست دیگر استفاده نمی شدند.
تاریخچه مد

دهه ۱۹۳۰

در دهه ی ۱۹۳۰ طراحان زیادی با نقد طراحی های گذشته، آغاز به حفظ و طراحی سبک های فمینیستی کردند.
لباس های زنانه، از البسه خشن مردانه به لباس های مناسب زنانه تبدیل شد.
بالاتنه این لباس ها با یک حاشیه از پایین تنه جدا میشد و لباس های شب جذب و تنگ در این دوره رواج پیدا کردند.
پیش از این دوران در تاریخچه صنعت مد لاغری اصلا مقوله ی مهمی نبود و اندام طبیعی هر فرد کاملا پذیرفته شده بود.
اما در این دوره خانم ها شروع به لاغر شدن کردند و به دنبال آن مد های لباس زنانه هم رفته رفته متناسب با این تغییر، به شکلی در آمد که امروز ما آن ها را لباس ورزشی می نامیم.
تاریخچه مد

اواسط قرن بیستم

طی تاریخچه صنعت مد جنگ جهانی دوم موجب به وجود آمدن تغییرات گسترده ای در صنعت مد شد.
پاریس پس از جنگ به مرکز جهانی مد تبدیل شد. در نیمه دوم این قرن سبک های جوان پسند جدید مد شد.
هنگامی که سیستم های گرمایشی در منازل رواج پیدا کرد، لباس ها نیز نازک تر شدند.
استفاده از سبکهای سنتی در غرب بین افراد طبقه های بالای جامعه و کارگر ها تا حدودی ناعادلانه شد.
در اروپا افرارد بیشتر تمایل به استفاده از لباس های ورزشی و ساده داشتند.
آمریکایی ها گاها از طراحی لباس زنانه استفاده می نمودند.
در این دوران کاهش هزینه های تولید مواد اولیه لباس افزایش فناوری های تولید لباس پیشرفته تر اتفاق افتاد.

دهه ۱۹۴۰

اکثر مزون های طراحی لباس های زنانه در شهر پاریس در جنگ جهانی دوم بنیان گذاشته شد.
فرانسوی ها برنامه های آموزشی داشتند که بر طبق آنها، طراحی لباس تا نیوریوک گسترش یافت.
برخلاف افراد سبک گرا، افراد آزادی خواه از انواع استایل های لباس زنان، مقصود سیاسی داشتند.
آلمانی ها نیز کمی از فرانسوی ها در این سبک پیروی کردند.
در دوران سخت جنگ جهانی، شمار لباس ها و طراحی های لباس بسیار کاهش پیدا کرد.
لباس های شب ساده تر از پیش و با پارچه هایی که در هر نقطه ای از دنیا یافت می شند دوخته شدند.
بعد از سال ۱۹۴۰ اجازه داده نمیشد برای دوختن پیراهن بیشتر از ۴ متر پارچه استفاده شود و تنها یک متر پارچه برای دوخت بلوز ها اختصاص یافته بود.
طی دهه ۱۹۴۰ پاریسی ها اجازه دادند تا آمریکایی ها از طراحان منحصر به فردشان استفاده کنند.
در طی جنگ جهانی لباسهای شب شبیه لباس کار مردان بود و بسیار ساده دوخته می شدند.
و پس از سال ۱۹۴۴ کم کم لباس های سبک ورزشی رواج پیدا کردند.
در فوریه ۱۹۴۷ کریستین دیور طراحی لباس زنانه را آغاز کرد.
کلکسیونی از لباس هایی با نیم تنه های زیبا، سینه های کوچک و دامن که همه بدن را میپوشاند.
پس از اتمام جنگ جهانی دوم استفاده فراوان از پارچه مجددا رایج شد.
تاریخچه مد

دهه ۱۹۵۰

در دهه ۱۹۵۰ وضعیت اقتصادی جامعه بهبود یافت. در این سالها پیشرفت مد از دهه های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ بسیار بیشتر بود.
در این دوران از تاریخچه صنعت مد افراد شاهد یک وینتیج بودند و برخی از طرح های قدیمی مجددا مورد استفاده قرار گرفتند که با استقبال فراوانی مواجه شد.
این سالها دورانی بود که زنان حق رانندگی، شرکت در انتخابات و کار را پیدا کردند
و پوشیدن لباس های زیبا و دوخته شده از پارچه های گران قیمت را از حقوق خود می دانستند.
تاریخچه مد

دهه ۱۹۶۰

ایتالیا در تاریخچه مد تا دهه ۱۹۶۰، مرکز مد جهان بود. میان سالهای ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۹ انقلابی اساسی در دنیان مد به وجود آمد.
پس از دهه ۱۹۶۰ مد تنها یک شکل نداشت و انتخاب ها بسیار بیشتر شدند.
جوان ها هر یک پوششی منحصر به فرد داشتند. و لباس افراد جوان کاملا مدی متفاوت از لباس افراد مسن داشت.
قبل از آن لباس ها در سنین مختلف تا حد زیادی شبیه به هم بودند.
در گذشته، پیروی نکردن از مد به معنی این بود که فرد پیر شده است و سلیقه خاصی ندارد، ولی در دهه ی ۱۹۶۰ پیروی نکردن از مد معنی آزادی فردی را میداد.
در دهه ۱۹۶۰ خانم ها از لباس هایی به سبک دخترانه و بچه گانه استفاده میکردند، دامن هایی کوتاه که شبیه به لباس های دهه ۱۹۲۰ بود می پوشیدند.
در شروع این دهه بلندی دامن ها تا غوزک پا بود اما رفته رفته دان ها کوتاه تر شدند و تا سال ۱۹۶۵ به بالای زانو رسیدند.
پوشش مردان در این دهه تغییر چندانی نداشت. تغییر مهم تنها در ۱۹۶۰ و در وزن پارچه هایی بود که برای  دوخت لباس از آنها استفاده میشد.
نحوه استفاده از پارچه و سبک تولید یک لباس به طور واضح با دوران قبلی متفاوت بود.
لباس اندام را کاملا نمایان می کردند. شلوار های جین در این دوره رایج شدند و این موضوع مدل لباس های آقایان را کاملا تغییر داد.
استفاده از پیراهن هایی با رنگ های شاد و طبق سلیقه شخصی افراد و تی شرت های جوان پسند مرسوم شد و همچنین کراوات استفاده چندانی در این دوره نداشت.
تاریخچه مد

دهه ۱۹۷۰

دهه ۷۰ دهه «احترام به سلایق شخصی» است. برخی طراحان، از این دهه به عنوان دهه برترین سلیقه ها یاد می کنند.
شلوارهای جین طی این دوره پاره و نخ نما شد.
کشیدن نقش و نگار روی پارچه به شدت رایج و مورد استقبال بود.
طی ارائه شدن قانون مدنی به سیاهان آمریکا، و بازتاب موسیقی سیاه پوستان در دنیا، پوششی منحصر به فرد به با عنوان فرهنگ سیاه پوستی هم به بازار ورود پیدا کرد.
افرادی چون دایانا رز و جیمز بران دایانا رز سبک های مختلفی از لباس و مو مد کردند.
در دهه ۷۰ سبک های پوشش مردانه جدیدی به بازار آمد که هدفش دگرگونی پوشش «ناراحت و سخت» گذشته بود.
یک مرد جوان این لباس ها را به تن کرده و به نمایش میگذاشت تا افراد را برای خرید این لباس ها جذب کند.
پوشاک آقایان در این دهه با همه سال های پیشین قرن بیستم فرق می کرد.
در واقع مارک پیرکاردین پوشش مردان را متحول ساخت.
پیراهن هایی با آستین های تنگ، بدون کراوات، دارای شانه های کوچک، بدون جلیقه، با پیراهن های روپوش.
در برخی مجالس که زیاد رسمی نبودند، آقایان از لباس هایی استفاده میکردند که هم زنان و هم مردان می پوشیدند.
گاهی اوقات، طراحان از طرح های رایج دهه ۳۰ استفاده می کردند.
گاهی نیز لباس های سبک قدیمی با تیشرت هایی شاد و یقه ۷ جایگزین می شدند.
همچنین استفاده از گردنبند نیز برای مردان در این دوره رایج شد.
تاریخچه مد

اواخر قرن بیستم

در اواخر قرن بیست، مد، رسمی بی قید و شرط شده بود و در سراسر دنیا تقریبا همه یکسان لباس میپوشیدند.
در تمام دنیا سبک های غربی رواج داشتند. الیاف مصنوعی همچون ویسکوز، لایکرا، اسپاندکس در تولید پارچه ها بسیار مورد استفاده قرار گرفت.

دهه ۱۹۸۰

تاریخچه مد نشان میدهد طراحی مد طی دهه ۱۹۸۰ مد به با شکوه ترین دوره خود رسید.
در این دهه صنعت مد رونق بسیاری پیدا کرد.
شوهای لباس دائما به وسیله رسانه ها پخش و تبلیغ می شد.
به طوری که رفته رفته جایگاه خاص خود را میان فرهنگ عامه پیدا کرد.
بین تمام مردم به خصوص جوانان آراستن ظاهر جایگاه خاصی یافته بود.
در این دهه یک وینتیج رخ داد و بار دیگر پیراهن های بلند برای لباس های شب استفاده می شدند.
جوان ها همواره به دنبال اطلاع یافتن از مد روز بودند و بسیار در این زمینه فعالیت داشتند.
تاریخچه مد

دهه ۱۹۹۰

طی دهه ۱۹۹۰ تقریبا لباس ها به مانند لباس بردگان درآمده بود.
پیش از این ترس افراد برای بی لباس ماندن بود اما در این دهه این ترس جای خود را به ترس از پوشیدن بیش از حد لباس داد.
در دهه ۱۹۹۰ مد به یک استاندارد کلی یعنی کمی گرایی رسید.
برخلاف تلاش های فراوان طراحان مد برای طراحی لباس های زیبا، در اواخر این دوره از تاریخچه صنعت مد ، مد به سمت استفاده از لباس های ناهنجار،ناهماهنگ و زشت رفت.
دلیل این اتفاق فشار های مالی بود که توان افراد را برای ست کردن لباس های خود و یا خریدن لباس های گرانقیت،
که پارچه زیادی در آن استفاده شده بود کاهش داده بود.
رسانه ها هم تصاویر این گونه لباس ها را به عنوان مد روز تبلیغ می کردند.
تاریخچه مد

دهه ۲۰۰۰

در تاریخچه صنعت مد دهه ۲۰۰۰ دهه استفاده از مد به جای هنر است.
لباس ها قدیمی دهه های ۶۰ و ۷۰ و ۸۰ مجددا میان جوانان محبوب شدند و دوباره جای خود را میان کلکسیون های طرح طراحان پیدا کردند.
در اوایل دهه ۲۰۰۰ مد مینیمال یا کمینه گرایی همچنان میان افراد رواج داشت.
سپس طراحان استفاده از طرح های رنگارنگ را در دستور کار خود قرار دادند.
مارک های مشهور لباس کم کم جای خود را در میان بازار باز کردند و در این دوران موهای بلند برای خانم ها و آقایان مد شد.
لباس های تنگتر نیز همچنین محبوب بودند.
در این دوره موسیقی رپ تاثیر بسیاری در عرصه طراحی مد داشت.
برای اکثر طراحان ، مسائل مالی بسیار اهمیت داشت.
تعداد زیادی از افراد جوان دریافته بودند که نباید برای ارائه نمودن الگو و طرح سرمایه شان را به خطر اندازند.
به همین دلیل تصمیم گرفتند استقلال طلبی خود را محدود کنند.
در اواسط این دهه طراحی مد لباس ها سبک زنانه تری به خود گرفتند. به این معنی که پیراهن زنانه دوباره مد شد.
در تابستان ۲۰۰۷ پیراهن های به شکل تونیک توسط طراحان طراحی شد.
مد به سمت استفاده از رنگ های روشن رفت و پوشش آقایان نسبت به دهه ۹۰ از اهمیت بیشتری برخوردار شد
تاریخچه مد
3.1/5 - (10 امتیاز)

دیدگاهتان را بنویسید