خیاط هایی که خود لباسی را طراحی کرده و پس از دوخت کامل، آن را به مشتری تحویل میدادند،
رفته رفته خانه های طراحی این افراد را به استخدام خود درآوردند.
و شروع به عرضه طرح های مختلف زیادی کردند که در صورت جلب نظر مشتریان برای دو خت تایید میشد.
و این موضوع باعث شد طراحی لباس به عنوان یک شاخه اقتصادی جدید شناخته شود.
در این مقاله به بررسی تاریخچه صنعت مد و همینطور طراحی مد خواهیم پرداخت.
آغاز قرن بیستم
در سال های اولیه قرن بیستم، اکثر مدها از پاریس و گه گداری از لندن شاعبه پیدا میکرد.
مجله های مد از کشور های مختلف گزارشگرانی به نمایشگاه های مد در پاریس می فرستاند.
همچنین خریداران از فروشگاه های مختلف به نمایشگاه های مد پاریس میرفتند و پس از خردید لباس طرح های آنها را کپی می کردند.
در اوایل قرن بیستم مجله های مد بسیاری عکس های مختلفی از طراحی لباس را چاپ نمودند.
استقبال از این مجلات بسیار زیاد بود و فروش خوبی را رقم.
دهه ۱۹۰۰
انواع لباس هایی که زنان شیک پوش می پوشیدند، در واقع مانند لباس هایی بود که طی دوران شکوفایی Chales Worth مرسوم شده بودند.
ولی در سال های پایانی قرن نوزدهم، صنعت مد افق های گسترده تری را پیش روی خود دید که شاید دلیلش روند صنعتی شدن زندگی بانوان بود.
پس از آن خانم های شیک پوش بدون کمک دیگران لباس های زیر و روی خود می پوشیدند.
نخستین خانه طراحی مد مزون Redfern بود که با توجه به درخواست های زنان برایشان لباس می دوخت.
مهمترین قسمت لباس های زنانه پیراهن های زیبا بودند.
بعد از آن در تاریخچه صنعت مد کلاه های زیبای طراحی شده هم به یکی از قسمت های مهم و ضروری لباس زنانه تبدیل شدند.
کلاه های مد شده نازک و کوچک بودند و درست در قسمت بالای سر قرار گذاشته می شدند و به وسیله گل، روبان و گاهی پر بسته می شدند.
چتر های آفتابی در دوره هنوز به عنوان یک ابزار تزئینی استفاده می شدند.
دهه ۱۹۱۰
در سال های اولیه این ده در پاریس نخستین طراح ها آغاز به ترویج مد در تمام جامعه کردند.
به همین دلیل پیروی از مد اندکی انعطاف پذیر تر از قبل شد.
مشتری ها رنگ های متنوع و شاد کیمونو، کلاه و شلوار های تنگ را وارد مهمانی ها کردند.
Paul Poiret اولین ست لباسی را طراحی نمود که زنان میتوانستند بدون نیاز به یک خدمتکار بپوشند.
سپس انقلاب های هنر Deco آغاز شد و در بسیاری کشور های آن دوره رواج یافت.
کلاه های بدون لبه و کلاه های نمدی ساده و پارچه های زیبای توری و نازک طی دهه ۱۹۱۰ رواج پیدا کردند.
شوی لباس زنانه برای اولین بار در این دروه برگزار شد.
دهه ۱۹۲۰
فاصله بین دو جنگ جهانی در واقع دوره طلایی مد لباسهای فرانسوی به شمار می رود.
ماشین ها جای کالسکه ها را گرفتند. اشراف تاج هایشان را کنار گذاشتند و مانند هنرپیشگان فیلم ها لباس پوشیدند.
کمی پس از جنگ جهانی اول در مد تغییرات اساسی به وجود آمد.
کلاه پوشهای پف دار جای چترهای کوتاه را گرفتند.
خانم ها لباس های مردانه پوشیدند.
هر چند در ابتدا در برخی از کشور ها مدها برای زنان و مردان به یک شکل طراحی شده بود، ولی تا سال ۱۹۲۵ مردم با اشتیاق از مدهای جدید استفبال نمودند.
سبک فرانسوی طی این دوره بیم خانم های جوان بسیار مرسوم شد. کلاه های ورزشی هم در این دوران بین مردان و زنان رواج پیدا کرد.
نوع پوشش مرد های آمریکایی تا حدودی شکل غیر رسمی به خود گرفت که نمایانگر سلیقه راحت پسند و جوان آن ها بود.
تقریبا هیچ کس در قرن بیستم از لباس پوشیدن به شیوه جوانان ها خودداری نمی کرد.
پیراهن های کوتاه جایگزین پیراهن های قدیمی بلند شدند.
پیراهن های بافتنی و شلوار گلف که یک شلوار کوتاه بود از لباس های رایج آن دوره شد.
کت های دنباله دار و لباس هایی از این دست دیگر استفاده نمی شدند.
